همیشه
دشمنان اسلام خواستهاند دل مسلمانان را مشوش و مضطرب کنند. در طول تاریخ اسلام
موارد زیادى پیش آمده است، قبل از اسلام هم در مورد حرکتهاى عظیم جهادى پیامبران
قبل از نبى مکرم، مؤمنینى که توانستند ایمان خودشان را استوار نگه دارند، آرامش
روحى پیدا کردند. این آرامش روحى حرکات آنها را در اختیار جهت ایمانى قرار داد؛
مشوش نشدند، مضطرب نشدند، راه را گم نکردند؛ چون در حال تشویش و اضطراب، پیدا کردن
راه درست دشوار میشود. انسانى که از آرامش روحى برخوردار است، درست فکر میکند،
درست تصمیم میگیرد، درست حرکت میکند. اینها نشانههاى رحمت الهى است.
امروز
جامعهى انقلابى ما، مردم مؤمن ما، نیاز به این دارند که این آرامش را، این سکینه
را، این طمأنینه و وقار را در خودشان هرچه بیشتر به وجود بیاورند. «الا بذکر
اللَّه تطمئن القلوب». یاد خداست که دلها را در ماجراهاى طوفانى دنیا و زندگى حفظ
میکند. یاد خدا را مغتنم بشمارید
